Twee jaar geleden had ik het gevoel dat mijn carrière op een dood spoor zat. Ik was op dat moment laborant voor de Vlaamse Gemeenschap en hoewel de arbeidscondities meer dan aantrekkelijk waren, had ik toch het gevoel niet meer op mijn plaats te zitten. Het gebrek aan doorgroeimogelijkheden dat onlosmakelijk verbonden is met een job aan de Vlaamse Gemeenschap begon steeds zwaarder door te wegen.
Op dat moment kreeg ik het voorstel om samen met mijn beste vriend het labo van zijn vader over te nemen. Die was ‘fin-de-carrière’ en ging weldra de zaak aan zijn zoon overlaten. Dit leek me dé uitdaging waar ik al die tijd zat op te wachten en met veel honger hapte ik toe. Ik kwam terecht in een KMO in Kortrijk en al snel had ik ogen tekort om de gigantische mentaliteitsverschillen met mijn vorig werk op te merken.
Ik had al snel door dat de uitbollende bedrijfsleider helemaal niet aan het uitbollen was. Enerzijds omdat het waarschijnlijk niet zo simpel is om een bedrijf dat je groot gemaakt hebt los te laten; anderzijds omdat de opvolging in zijn ogen niet verzekerd was. De man wou elke schakel binnen het bedrijf
Na anderhalf jaar zwijgen en alle conflicten wegduwen (de man was immers de vader van mijn beste vriend), begon ik ziek te worden van de situatie. Ik had door dat het dringend tijd werd om op te stappen. Ik had genoeg van de hele labosector en voelde dat het misschien tijd was om aan iets helemaal nieuws te beginnen.
Een vriendin stelde voor een kerntalentenanalyse bij me uit te voeren. Via een vragenlijst waarin gepeild werd naar mijn favoriete bezigheden/spelletjes/hobby’s uit mijn kindertijd werd een profiel opgesteld waaruit mijn kerntalenten naar boven kwamen. Aan de hand van (het gebrek aan) deze talenten werden mijn sterktes en zwaktes in kaart gebracht. Tijdens een gezamenlijke evaluatie werd al snel duidelijk waarom ik niet op mijn plaats zat op mijn toenmalig werk. Elk kerntalent dat ik bezat, werd er onderdrukt en de dingen die me ontbraken werden van mij verwacht…
Intussen werk ik terug aan de Vlaamse Gemeenschap en heb ik een enorme les in relativerings- vermogen gekregen. Na verloop van tijd zou ik mijn job willen combineren met het zelfstandig bijberoep van webdesigner. En als het ooit zover zal komen, sla ik misschien volledig de richting van het webdesign in.
De kerntalentenanalyse heeft me gewezen op dingen die ik eigenlijk ergens wel aanvoelde maar niet durfde te beseffen. Het is niet simpel een andere weg in te slaan eenmaal je voor een bepaalde professionele richting hebt gekozen. Doordat je op je kwaliteiten en tekorten gewezen wordt, los van elke werksituatie, wordt het makkelijker om deze kwaliteiten te toetsen aan je huidige situatie en eventuele toekomstige professionele keuzes. Daarom lijkt deze kerntalentenanalyse me zo waardevol.
